Sekizinci Bölüm: Son Ders
1. Eğitmenin İlk Günü
Hüseyin, aracı kurumun en büyük seminer salonunun sahnesinde duruyordu. Artık pahalı takım elbiseler veya lüks saatler takmıyordu. Üzerinde sade, şık ve güven veren bir giysi vardı. Karşısında yüzlerce genç oturuyordu. Hepsinin gözlerinde, bir zamanlar kendi gözlerinde yanan o ateşli, sabırsız ve erken zengin olma hırsı parlıyordu.
Hüseyin derin bir nefes aldı. Bu, yeni kariyerinin başlangıcıydı.
"Hoş geldiniz," dedi, sesi salonun her köşesine ulaştı. "Buraya 'Nasıl Bir Gecede Milyoner Olunur?' dersini almak için geldiyseniz, yanlış yerdesiniz. Ben size, bunun yerine 'Bir Gecede Nasıl Her Şeyinizi Kaybedersiniz?' dersini vereceğim."
Salonda hafif bir uğultu yükseldi.
2. İflasın Anatomisi
Hüseyin, kürsüye yaklaştı ve slayt makinesini çalıştırdı. Ekrana ilk yansıyan, herhangi bir finansal grafik değil, annesinin mutfağındaki o sade masanın fotoğrafıydı.
"Benim adım Hüseyin. 28 yaşımda bankadan kredi çektim ve çektiğim paranın tamamını tek bir hisseye yatırarak iflas ettim. Kaybettiğim tek şey para değildi; uykum, huzurum ve ailemin güveniydi."
Hüseyin, kendi hikayesini, en ufak bir utanç duymadan anlattı. Krediyi, FOMO'yu, Guru fısıltılarını, tek sepete koyma lanetini ve gelen icra ihtarnamesini. Olayları anlatırken, slaytta kullandığı terimler şunlardı:
HATA #1: Hız ve Hırs: Maratonu sprint sanmak.
HATA #2: Cehaleti Cesaret Sanmak: Finansal okuryazarlığı küçümsemek.
HATA #3: Tek Sepetlik İntihar: Risksizleştirmeyi reddetmek.
HATA #4: Duygusallık: Yüksekten alıp, zarara satmak.
"Gençler," dedi, sesindeki ton ciddileşerek. "Benim yaptığım şey yatırım değildi. Kumardı. Yatırım, bilgi, sabır ve disiplin ister. Kumar ise sadece şans ve hırs ister."
3. Kapanış Konuşması ve Gerçek Zenginlik
Konuşmasının sonunda, Hüseyin slaytı değiştirdi. Ekranda, yavaş ama istikrarlı bir şekilde yıllar içinde büyüyen, çeşitlendirilmiş küçük yatırım portföyünün sade bir grafiği belirdi.
"Bu gördüğünüz grafik, benim kurtuluşumun tablosudur. Hızlı yükselişler yok. Anlık tavanlar yok. Sadece her ay, bilinçli ve küçük adımlarla istikrarlı büyüme var. Borçlarımı bu zihniyetle kapattım, geleceğimi bu zihniyetle inşa ediyorum."
Salonda çıt çıkmıyordu. Gençlerin gözlerindeki hırs ateşi, yerini bir meraka bırakmıştı.
"Hayatımın en büyük dersini size bir cümleyle özetleyeceğim," dedi Hüseyin, ellerini kürsüye koyarak.
"Tek bir hissenin ya da coinin sizi zengin etme hırsı, zenginliğin önündeki en büyük engeldir. Zenginlik; borçsuz yaşam, huzurlu uyumak ve paranın sizin için çalıştığını bilmenin verdiği özgüvendir. Bu yolda yürümenin tek bir yolu var: Bilgi, Sabır ve Çeşitlilik."
Hüseyin kürsüden indiğinde, salon coşkuyla alkışlıyordu. Bu alkışlar, onun hatalarının acı bedelini ödedikten sonra kazandığı yeni hayatın müziğiydi. Artık o, iflas etmiş bir adam değil, binlerce gence doğru yolu gösteren, bilgeliği pahalıya mal olmuş bir rehberdi.
Dışarı çıktı. Hava kararmış, İstanbul'un ışıkları yanmıştı. Cebinde, borçsuzluğun huzuru ve yeni bir işin güveni vardı. Arabasına bindi ve annesinin evine doğru sürmeye başladı. Artık hızlı gitmiyordu. Hayatı, sabrın tadını çıkaran bir tempoda ilerliyordu.