Merhaba ...
Nasılsın, hâlin vaktin nicedir?
Beni soracak olursan iyiyim, hamd olsun.
Çok şükür, ekmeğim var, aşım var, başımı sokacak yuvam var.
Kâğit kalemimle, yokluğunla yine hasbihâl ediyorum…

Yine yokluğuna şiirler biriktiriyorum diyar-ı gurbette.
Türküler besteliyorum; notası sen, hecesi sen olan,
Yine yokluğuna olan…

Yan yüreğim yan, gel yüzlümün hasretiyle, onun yokluğuna yan.
Hazret-i Eyüp (a.s.) gibi sabır hırkanı giy de yan.
Hazret-i Yakub (a.s.) gibi, Yusuf’undan mı ayrıldın?
Züleyhâ gibi, Yusuf’un aşkına düş de,
Züleyhâ’nın aşkının arefesine, ey yâr…

Hazret-i Meryem’im, suskunluk orucundayım aşkının sükûtunda…
Hazret-i Hatice’yim, aşkının tüccarı, aşkının zenginiyim gönül sarayımda.
Hazret-i Fâtıma’yım, kalbinin köşesinde yaşayan,
Senin sevginle rızıklanan…

Hazret-i İsa, seni anlattı havarîlerine yokluğunun hasretiyle.
Yokluğunda ne mektuplar yandı yine.
Gece gündüz gelen ilhamlar senindir.
Hep seni anlatıyorlar bana,
Seni hatırlatıyorlar,
Sana heceliyor,
Sana yazdırıyorlar…

Günler geçiyor, aylar bitiyor, mevsimler değişiyor.
Takvim yapraklarını bir bir koparıyorum yine yokluğunda.
Yutkunamadığım nefesim,
Çektiğim âhın sebebi senin yokluğun…

Hazret-i Âdem Aleyhisselâm senin yokluğuna geldi yüzyıllar boyu.
Hazret-i İbrahim senin yokluğuna ateşlere atıldı;
Senin aşkın, gül istanına döndürdü ateşleri.

Hazret-i Mevlânâ Mesnevî’sinde seni anlattı sayfa sayfa,
Şems-i Tebrîzî, erenlerin dergâhında,
Dizinin dibindeki sâfîlere seni anlattı.

Hacı Bayram-ı Velî çilehânesinde senin yokluğuna yandı.
Somuncu Baba, aşkının ateşiyle harlanmış fırınında
Pişen ekmeklerini dağıttı senin sevdalılarına…

devam edecek...