Dostum demiştim sana, dostluklar böyle miydi?

İnan ki sen, ben gibi sevmesen de dostumsun.

Boş ver artık, düşünme, kavlimiz öyle miydi?

Akıttığım yaşımı silmesen de dostumsun.

Kaç gece sabahladım, yaktın ya sen canımı,

Boş ver, sen rahat uyu, düşünme sol yanımı.

Affettim çoktan seni, dostluğun bu tanımı,

Tuttuğum şu yasıma gelmesen de dostumsun.

Olur mu dosta sitem, zor anında unutmak,

Düştüğünde susarak yalanlarla uyutmak?

İnsanlığın erdemi, sevgilerle donatmak,

Kadrimi, kıymetimi bilmesen de dostumsun.

Acılar dehlizinde yüzdürsen de derinden,

Yıllarca görmesem de sızlar en dip yerimden.

Asla beddua etmem, ağlattığın şerrinden,

Ölene dek yanımda sezmesem de dostumsun.

"Hak alınmaz, istenir." demiştin ya bana sen,

Omuz omuza verip gezmesen de dostumsun.

Mahşerde de istemem, kıyamam ki sana ben,

Sözlerinle ezsen de, ezmesen de dostumsun,
Dostluğunla teselli etmesen de dostumsun...