Yarıda Kalan Hikâye

Kırık masa... O, sadece ahşap ve vidalardan ibaret değil; o, yarım kalmış bir konuşmanın, aniden kesilmiş bir kahkahanın sessiz tanığıdır. Dört ayağı üzerinde dimdik durması gerekirken, şimdi bir yanı yere eğik, bir bacağını kaybetmiş, yorgun bir figür gibi duruyor.

Her çatlağı, her derin çiziği, bir darbenin izidir. Belki ağır bir eşyanın düşüşü, belki de büyük bir öfke anının dışavurumu. Bu kırık, artık eskisi gibi güvenilir olmadığını ilan eder. Üzerine bir şey koymaya çekinirsiniz; çünkü istikrarın ne kadar kırılgan olduğunu en acı şekilde gösterir.

O, bir zamanlar hayatın merkeziydi.
Üzerinde yemekler yendi, kararlar alındı, mektuplar yazıldı. Ama şimdi, geçmişteki o birleştirici rolünü kaybetmiş. Bir masanın kırılması, bir evin ritminin, bir ailenin dengesinin de bir yerde bozulduğunu fısıldar.

Kırık masa, bize kusurluluğun da bir hikaye olduğunu öğretir. Mükemmel olmaması, onu kullanışsız kılsa da, ona derin bir karakter katar. O, onarılmayı bekleyen bir metafordur. Hayatın aksilikler karşısında eğilen, ama tamamen devrilmeyi reddeden inatçı ruhunu temsil eder.

Hüseyin TURHAL