Gökkuşağı

Önce gürültü vardı. Şiddetli bir yağmur, dünyayı sarsan bir sağanak. Sonra, aniden gelen o inanılmaz sükûnet. Bulutlar yırtılır ve ışık, henüz ıslak olan atmosfere çarpar. İşte o zaman belirir: Gökkuşağı.

O, sadece bir optik olay değil; o, evrenin bize gönderdiği imzadır. Yağmurun hüznü ile güneşin nefesinin çarpışmasından doğan, inanılmaz bir vaattir. Bir kemer gibi, gökyüzünün en yüksek noktasına gerilmiş, mümkün olanın fiziksel kanıtıdır.

Her bir rengi; kırmızının tutkusu, mavinin sonsuzluğu, yeşilin umudu... Bunların hepsi, keskin sınırlarla değil, yumuşak ve geçişli bir ahenkle yan yana durur. Gökkuşağı, bize zıtlıkların sadece yan yana durmakla kalmayıp, birbirlerini tamamlayabildiğini gösterir. O, mükemmel bir birlikteliğin, geçici bir harmoninin tablosudur.

Ona bakmak, bizi yeniden çocukluğa götürür. Ulaşılmaz bir hazine arayışı, bir sihir beklentisi. Ama biliyorum ki, bu mucize kalıcı değil. Birkaç dakika sonra solacak, silinecek. Gökkuşağı, güzelliğin kırılganlığını ve anlık mucizenin değerini bize fısıldayan, havada asılı kalmış, renkli bir hayaldir.

Hüseyin TURHAL