Bir Kitabın İlk Sayfası

O sayfa, hem bir başlangıç hem de vedadır. Elinde tuttuğun o hafifçe sararmış kağıt, daha mürekkebi kurumadan terk edilmiş bir dünyanın eşiğidir. Geri dönüşü olmayan bir yolculuğa çıkmadan önceki o son nefes.

Parmakların, yazarın el yazısıyla basılmış o ilk cümleye dokunur. O cümle, koca bir evrenin tek anahtarıdır. Sadece ne okuyacağını değil, nasıl hissedeceğini, hangi hızla yaşayacağını fısıldar. Dışarıdaki gürültü bir anda kesilir, etrafındaki her şey silinir. Geriye sadece sen, kağıdın kokusu ve o yalın, iddialı kelimeler kalır.

İlk sayfa, bir sözdür. Yazarın sana, "Bana güven, seni hiç bilmediğin yerlere götüreceğim," deyişidir. Kitabın kalınlığı, ağırlığı kaybolur; geriye sadece o tek sayfalık vaat kalır. Henüz hiçbir şey bilmezsin; ne kahramanın kaderini, ne de son cümlenin vereceği huzuru. Bu belirsizlik, aynı zamanda en büyük heyecandır.

Oraya not düşülmüş bir tarih varsa, o sadece basım tarihi değildir; senin o dünyaya giriş vizendir. Lekeler, kıvrımlar, kenara karalanmış küçük bir not varsa, onlar senden önceki okuyucuların bıraktığı izlerdir; bir fısıltı, bir uyarı, bir ortaklık duygusu. Kitabın ilk sayfası, daima sonsuz olasılıkların kapısıdır.