Tamı tamına kırkbeş gün geçti eşimi ve çocuklarımı görmeyeli
Palas pandras Erzurum'dan Kars'a gönderilmiş ailelerin hiç haberi yok üstelik pazartesi ziyaret günü olduğunu bildikleri halde bizleri mağdur etmek adına ne gerekiyorsa yapıyorlar .
Giden hafta Erkan ve diğer arkadaşların ziyaretçileri gelmiş fakat alınmamış gerekçe ise mankenin ziyaret yasağı vermesi gösterilmiş.
Benim de ziyaret yasağim olup olmadığını anlamak için dilekçe yazmam gerekiyor.
İşte bu düşünceler içinde ayrılmışız Erzurum'dan
Ah Erzurum bana hayatımın en büyük kazağını attın
Geldiğim günden beri rahat yüzü görmedim
Evvela babamı kaybettim ardından işimi kaybettim,
Sağlığımı kaybedeceğim diye çok korkuyorum.
Koğuş arkadaşlarimin ziyaretçileri gelmiş onlar ziyarete çıkarıldı beni bir korku sardı zaten çoktandır yürek sızım gitmiyor.
Ben bu düşünceler içinde oyalanirken kapı mangalı açıldı ismim okundu ziyaretçimizin geldiği söylendi hemen hazırlandım
Kapı açıldı üzerim iyice arandı Ziyaret mahaline vardığımda camların arkasında yalnız çilekeş eşim ben
Hoş geldin dedim
Çocukları sordum
Çocukların yetiisirse Ziyaret bitmeden geleceklerini söyledi
Fakat bir anons ziyarin bittiğini ilan etti
Şaşırdım eşime kendisine iyi bakmasını çocuklara çokça selam söylemesini benim iyi olduğumu anlatabildim.
O gün eşimi sağ Salim görmenin rahatlığı içinde geçirdim
Ziyaret kısada olsa beni rahatlamıştı.
Fakat Zaman geçtikçe içime bir kurt düştü
Çocuklar karsa geldikleri halde neden gelmediler
Arkadaşların ziyaretçileri gelmiş
onlara göz aydınlığı diledim
Ziyaret mahallinden dönerken dönerken ağıtlar göz yaşları hıçkırıklar bir birine karışıyor
Nasıl ağlamasınlar ki ellerine çakı dahi almayan insanlar elleri ağır silahlı onlarca asker tarafından kolları arkadan kelepçelenmiş. onlarca insanın canına kıymış azılı katillerin dahi tabi tutulmadığı kötü muamelelere tabi tutulmak sonra vatan hainliğiyle suçlanmak.
En ağırı yüklenmiş ki insanların omuzlarına
At atabilirsen omuzlarından
Sıyır sıyırabilirsen
Neden?
Bu olaylardan yaklaşık bir ay önce bu günkü yaşadıklarımı rüyamda görmüş şaşırmıştım .
Hayat durağan değil devam ediyor.
Koğuşumuzda bizden önce hırsızlık suçundan altı mahkum varmış, bizi ivedi olarak koğuşa verebilmek için onları bu k
Koğuştan almak zorunda kalmışlar.
Onlarda koğuşu boşaltırken her tarafı pislik içerisinde bırakmış.
Arkadaşlar Erzurum da Baştan aşağı temizlediler koğuşu ancak bir hafta kalabildik sonrası Kars