Yedioluk Tepesi: Bir Hac Merkezi
Aziz Dede’nin defnedildiği, Yedioluk köyünün üzerindeki yüksek tepe, artık sadece bir coğrafi nokta olmaktan çıkmıştı. O tepe, kısa sürede, tüm bölgenin ve hatta Anadolu’nun dört bir yanından gelen inanç turizminin ve feyz arayışının merkezi, kutsal bir Ziyaretgâh haline geldi. Köy halkı ve talipleri, Dede'nin vasiyetine uygun olarak, onun kabrinin bulunduğu yere mütevazı ama manevi bir ağırlığa sahip olan Türbesini inşa ettiler.
Türbe, sade mimarisiyle dikkat çekiyor, ancak etrafındaki huzur ve sükûnet ziyaretçileri derinden etkiliyordu. İnsanlar, buraya sadece bir ölüye saygı göstermek için değil, Aziz Dede’nin yaşamı boyunca yaydığı enerjiyi, rehberliği ve feyzi almak için geliyorlardı.
Her mevsim, yüzlerce, binlerce insan yolları aşarak bu tepeye tırmanıyordu.
Dertliler şifa arıyordu.
Yolunu şaşıranlar manevi rehberlik istiyordu.
Çocuksuzlar bereket umuyordu.
Devam Eden Kerametler
Aziz Dede'nin bedensel varlığı sona ermişti, ancak kerametlerinin ve ruhânî gücünün bittiği söylenemezdi. Ziyaretgâh, vefatından sonra gerçekleşen mucizevi olaylarla anılmaya devam etti. Bu olaylar, Dede'nin yaşamı boyunca savunduğu değerlerin ilahi bir onay almış gibi görünmesini sağlıyordu.
Anlatılan hikâyeler çeşitleniyordu:
Gönül Gözüyle Şifa: Birçok hasta, türbede dua ettikten sonra iyileştiğini ya da dertlerine çare bulduğunu iddia ediyordu. Özellikle ağır hastalıklardan muzdarip olanlar, Dede'nin mezarının başında hissettikleri içsel huzurun bedensel sağlıklarına yansıdığını anlatıyordu.
Rüyalardaki Rehberlik: Çok sayıda ziyaretçi, türbede geceledikten veya derin bir tefekkür (murakabe) anına girdikten sonra Dede’yi rüyalarında gördüklerini söylüyordu. Dede, bu rüyalarda onlara nasihatler veriyor, yaşadıkları ikilemlere çözüm yolları gösteriyordu. Bu rüyalar, onun manevi rehberliğinin kesintisiz devam ettiğinin kanıtıydı.
Kaybolanların Bulunması: Bazen, kaybolan eşyaların veya yollarını kaybeden kişilerin, türbede yapılan bir duadan sonra mucizevi bir şekilde ortaya çıktığına dair hikâyeler anlatılıyordu. Bu, onun kerametlerinin sadece kişisel şifayla sınırlı kalmadığını, zahiri düzlemde de etkisini sürdürdüğünü gösteriyordu.
Mirasın Yaşatılması
Türbenin etrafında oluşan bu yoğun ziyaretçi trafiği, Aziz Dede'nin yaşamı boyunca yaymaya çalıştığı birlik, beraberlik ve hümanizm ruhunu canlı tutuyordu. Farklı inançlardan gelen insanlar, Dede'nin türbesinin gölgesinde bir araya geliyor, ortak bir saygı ve sevgi noktasında buluşuyorlardı.
Aziz Dede, Hakk'a yürüse de, o, Yedioluk tepesinde sönmeyen bir ışık bırakmıştı. Bu ışık, sadece bir hatıra değil, aynı zamanda hizmetin, ahlakın ve doğru yoldan ayrılmamanın somutlaşmış haliydi. Onun mezarı, Anadolu'nun vicdanında açılmış, daima adil ve doğru olanı fısıldayan manevi bir pınara dönüşmüştü.
Romanın ilerleyen bölümlerinde, Dede'nin felsefesinin modern dünyadaki anlamını ve nesiller boyu süren etkisini ele alabiliriz.