ÇAĞRI
Umudumu gömdüm bu günüme
Yarýným da meçhul, gönül sýzýma
Kahrolan sözcükler hapsolmuþ yüreðime;
Duyan var mý, çýðlýðým sessizliðin mevsiminde?!..
Gönül kýrýlýr, yaralanýr da söylemez!
Acýlarýyla kavrulur da dumaný tütmez!
Gün olur kendiyle konuþur da,
haddini aþmaz;
Deniz bilir, gök bilir, aðaç bilir de onu,
Ýnsan oðluna akýl sýr ermez!..
Toplarým hüzünleri acýlarý birer birer,
Boþ verip eyleyemem öyle keyfi kader,
Yazarým yazarým da, sözcükler bile dile gelirler;
Tepki vermezse ademoðlu,
insan olan neyler?!..
Emeðe inanan;
özüyle, sözüyle, gücüyle gelsin!
Sevdaya inanan;
yüreðiyle, ilhamýyla, düþüyle gelsin!
Ýlme inanan;
güzeli, doðrusu, gerçeðiyle gelsin,
Adalete inanan;
ahlakýyla, hakkýyla, layýkýyla gelsin!
Ýnsan olan;
hepsini alsýn gelsin!!!.
16.11.2014
Kadriye PERVAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.