ARAYIŞ

Uyandým ayný ortam rüya ortasý sabah.
Yine müthiþ hengame "Eyvah" ki nasýl eyvah!
Duvar aþtýkça duvar, zindan içinde zindan.
Ýç içe geçmiþ halka çekip çýkarýn burdan.

Sözde çýlgýncasýna koþacaktým zirveye.
Duysun herkes iþitsin "sözüm söz" olsun diye.
Boðazýmý yýrtarak daðda baðýracaktým.
"Artýk tüm düþüncelerin yakasýný býraktým."

Ben devasa tiyatro salonunda seyirci.
Ben ki yalana inat doðrularý seçici.
Ben eriþemediðim bilgilerin kölesi.
Ben ki kaybolmuþluðun ötesinin ötesi.
Ben ulaþamadýðým bir ýþýða pervane.
Ben ki gaye uðruna divaneden divane.
Ben ki saf tutmuþ saflar ordusunun ferdiyim.
Çaðýmýn zaman ile çekiþtiði derdiyim.

Ben ki balçýktan nehir köprüsünde bir varlýk.
Yürüsem mi dönsem mi hangi yönü uygarlýk?

Bu el ayak, bu gözler, bu ben, benim, benim de.
Acaba birkaç ruh mu sýkýþmýþ bedenimde.
Ruh mu hasta beyin mi bilmiyorum her neyse.
Bu gidiþle vücudu bitirecek nerdeyse.
Rüzgarlarýn dalýndan kopardýðý bir yaprak.
Suyun içinde bile ne kadar yaþayacak?

Bir umut bir ýþýk ol! Ey merhamet nerdesin?
Zincirlerinden kurtar akýl kendine gelsin.


Sosyal Medyada Paylaşın: