PERDE -yaşananlardan-

Elinde sepetiyle iki büklüm bir nine.
Çekinerek yaklaþtý lokantanýn önüne.
Koþtu sepeti aldý, garsonlardan birisi.
Ýçeride çalýþan ustasýna seslendi;

"Nine ineklerine ekmek istiyor gene."
"Dolaptan birkaç ekmek koy sepetine."
"Biraz beklerse eðer, parça kalmamýþ usta."
"Bekletmek doðru olmaz dýþarda bu soðukta."
Diyerek içeriden iki ekmek getirdi.
Býçakla dilimledi sepete yerleþtirdi.

Ustanýn bu iþine bir mana veremedim.
Meraklandýrdý beni sormadan edemedim;

"Yazýk deðil mi usta temiz saðlam ekmeðe.
Ýnsanlar bulamazken verilir mi ineðe."

"Elbette öyle beyim hemfikirim seninle.
Bildiðin gibi deðil bak anlatayým dinle;
O beni bilmez ama ben tanýrým nineyi.
Bir tavuðu bile yok nerden bulsun ineði.
Yoksuldur, kimsesizdir dilenmeye ar eder.
Kesip dilimlemezsem, anlar aðrýna gider.
Bir daha asla gelmez ekmeði bizden alýr.
Kimseden isteyemez belki nine aç kalýr."

1974

Sosyal Medyada Paylaşın: