eli kalbinin üstünde, kalbi nerede
soðuk nefesi ensemizde
mýhlamak üzere ayaklarýmýzý yere
cehennemi getirir kentimize
ölümü koyar
dizimizin dibine
bilmezler ki
biz ancak özgürlüðü alkýþlarýz
asker gitmeyiz zulme
kaf daðýndan bizi yönetenlerin
sesi bizce uçurum
biz uçurumlarda kök salan
dað çiçekleriyiz
en yüksek daðlardan denize ulaþan
ince ince dereleriz
biz, kocaman aðýzlarýndan ateþler savuran
ejderlere bakmayýz
biliriz ki yedikleri insandýr
yedikleri
yaþadýðýmýz vatan
kanmayýz salladýklarý iri kuyruklarýna
bakarýz öldürdükleri insanlara
Doðu’da hep aðýt zamanýdýr
ejderler yaratýr batý..
18. 02. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.