sobe
böyle olmamalýydýk biz
kapanmamalýydý kapýlar yüzümüze
“o defteri çoktan kapattýk “derken dostlara
senkronize yanacaðýmýzý bilmeliydik
ateþin kanunu kayýrmaz kimseyi
böyle okumamalýydýk hayatý
hangi sükûta gebe bu gidiþler
bu susuþlar hangi kaosun habercisi
her gülüþümüzün ardýndan
baþlayan eþ zamanlý saðanak
bu yangý ateþle yýkanmaz
imdada yetiþsin yaðmurlarýmýz
sevgiyi sevip
saygýsýzlýða düþman olamadýk
ne affedebildik birbirimizi
ne de piþman olabildik
yýkýntýlar arasýnda güç mücadelesi
ayný enkazýn kazazedesiydik oysa
uzak ihtimallere baðlarken umutlarýmýzý
unuttuk çetin bir sýnavdan geçtiðimizi
karþý kýyýlardan el sallayadursun keþkelerimiz
sen ben olmaktan biz olmaya vakit bulamadýk
en sonunda kaybettik bizi
öte yakanýn olurunu düþleyeceðimize
piþmanlýktan yaka silker olduk
yenik düþtük fiyakalý ayrýlýða
yakalandýk sobe
Murat Canbolat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.