ŞEYTANIN KEMANCISI
Yanmýþ bir defterden kurtarýlmýþ bir sayfadaki þiirin son mýsrasý gibiyim.
Tek mülküm ellerin
Sahiplenmiþim çýkarsýz.
Gerisin geriye yanmýþ cehennem ateþinde
Topuðumda bir yýðýn acý var.
Uzundan uzun
Kýssadan kýssa
Bazen Musa’nýn elinde asa
Bazen Meryem’in kucaðýnda çaresiz Ýsa
Ara ara aþkýnýn havarisi
Tüm yýkýmlarýn son varisi
Ben
Kaybedilmiþ bir vatan þiiri gibi
her gün
Üç lirik seni aðladým
Sokak çocuklarý korosuna sevgilim.
Kayda deðer ölümlerin yaþandýðý bu coðrafyada
Ben matematik gibi gerçek,
Penceremi örtünce sanki herþey geçecek
Umuduyla
Umarsýz bir cambaz gibi yürüdüm gökyüzünü.
Kozmik kahkahalarla gülerken iblis
Keman çalýyordum güneþin sýrtýnda.
Bakma suskunluðuma
Gözlerine henüz deðer biçemedim.
ve bilirsin konuþmak dilden deðil
Yüreðin marifetidir sevgilim.
Sevgilim
Sonunda Aðlanacak bir film izledim dün gece
Gözlerin aklýma gelince unuttum...
Hala içimde tahliyesi unutulmuþ
bir sürü göz yaþýyla
Hiç utanmadan yine gözlerimi tavana dikip
Silüetinle konuþtum.
Kaç lirik daha yazýlýr bundan sonra
K/aç harf ölür bir kelimenin ucunda
Hangi ünlem durdurur bu hüznü
Hangi masalýn sonunda ölürüm Bilmiyorum ama;
Bütün þiirler beni kahr/aman seçti sana
Þimdi parmaklarýmý þaklatacam
ve birþey olmayacak
Ben iblise keman çaldým
O a ð l a d ý b e n y a n d ý m.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.