Dünyanın En Güzel İzmiri...

ÝSÝM, ÞEHÝR VE SEN…

“Dünyanýn en güzel Ýzmir’i vardý yanýmda,
Kýsa metraj Konak Pier Sinemasý tadýnda…”

Kalbin ritmi bozulmuþsa,
Sarhoþ gibiyse dilindeki sözlük,
Ergen halli bir karýn aðrýsý saplanmýþsa alnýnýn tam ortasýna,
Durup durup sen geçiyorsan içimin raylarýndan,
Ellerim ellerine susuyorsa zamanlý mekansýz,
Aþk diye bir þey geveliyorsa nefesinin ortasýnda,
Þehrin her yerini sen sanýyorsa gözlerimdeki aptal adam,

O zaman,
Dünyanýn en güzeliydi Ýzmir ve benimdi bütün gün…

Binlerce yýldýr bu þehir bu kadar güzel deðildi anladým,
Seni sakladýðýmdý en sevdiðim zulasý,
Seni sakladýðýmdý ruhumun gizli yarasý,
Dokununca anladým,
Vapurlar hevesle gitmiyormuþ karþýdaki yakaya,
Kimseler isteyerek yem atmýyormuþ meydandaki kuþlara,
Çiçekçi çirkin kadýnlar yalanlar söylüyormuþ aþýklara
Kýrmýzý güller kývamýnda,
Sadece hüzün akýyormuþ Saat Kulesi’nin yelkovanýndan,
Ölüm haberleri iletmekmiþ bütün derdi iðrenç çýðlýklý martýlara,
Dokununca anladým,
Ömrümün en güzel Ýzmir’i vardý yanýmda,
Sevdiðim bütün sözlerin imlasýnda…

Bu þehirde,
Her aklýma geldiðinde,
Çýðýrtkan bozacýlarýn anlamadýðým naðmesinde,
Ve her yerine hasret bulaþan kadehlerin ince belinde,
Uzanýp,
El ele susuþtuðumuzda, ben hep gözlerine tutuþurum,
Yanan teninde yanar seni sevmelerim,
Büyür dilsizliðimin her satýrýnda sessizliðim,
Gider yokluðuna gömülürüm, yazýk ki herkesle kardeþtir bu kimsesizliðim,
Sýfýrdan baþlasýn isterim,
Sevmek diye adýna verdiðim isimsizliðim…

Dokununca anladým,
Sendin,
Benimdin,
Kaybolan yanýmdýn,
Sonradan meþhur ölü bir ressamýn
Aklýma çizdiði resimdin.
Anladým
Bendin,
Bizdin,
Ýkimizindin,
Dünyanýn en güzel Ýzmir’iydin,
Sokaklar dolusu yürüyüp
Bin yýllardýr sevdiðim,
Nefes kadar yalan,
Bir mucize kadar gerçektin…

Bakýþlarýna kendimi býraktýðým yerde
Üstü kalsýn senden gelen sýcaklýðýn,
Yanarsa yansýn þehrin bütün denizleri,
Ellerime bulaþsýn,
Çaresizliði cankurtaranlarýn,
Sirenler susmasýn fahiþe çýðlýðý sevimsizliðinde,
Vapurlar karaya vursun intihar süsü verip hayatlarýna,
Ölenle ölünmez masallarý okunsun radyolarda,
Ama,
Býrak
Senden gelen hülyalar
Unuttursun karabasan gecelerin kasvetini,
Ýmbat serinliðinde
Sabahlara taþýsýn seni en sevdiðimi…

Dokununca anladým sendin,
Ve bu þehri de alýp içimden
Yine ömrümün saklýsýna gidecektin,
Geliþini daha anlatamazken “sevdim” dediðim yanýma,
Gitme,
O kahrolasý dünyanýn uzak ucuna,

Dünyanýn en güzel Ýzmir’i vardý yanýmda
Ve bu hasret hep kalacak ruhu hicranýmda…

Çocuk gözlerin kadar büyük dizeler yazmak isterdim sana,
Sustum,
Binlerce yýl uzaktan gelen,
Kaderimin en güzel Ýzmir’i vardý yanýmda,
Yoksun,
Ölüyorum anlasana…

Sosyal Medyada Paylaşın: