Sonbahara býrakýyorum kendimi Sarý yapraklarýn hüznüne Çýplak kalmýþ aðaçlarýn üzerinde tüneyen kuþlara Ve sana býrakýyorum kendimi bir hazan sabahý Birikiyor gözlerimin siyahýnda bulutlar Güz yaðmurlarýna eþlik ediyor gözlerim Mevsimin tadýný kaçýrýyor sevmeyi bilmeyen adamlar
II
Mavisi çalýnmýþ gibi Gökyüzümde kara bulutlar dolaþýyor bugünlerde Farkýnda deðil gözlerim olup bitenlerin Martý seslerinin eþliðinde sabahý dinliyorum sadece Anlamýný yitiren bir þehirden geldim Yollarý karanlýk ve puslu Geceleri sensizdi þehir Ve sana doðruydu benim yolculuðum Bu þehirden bu hayattan vazgecerek Ýþte yeni bir þehirde açýyorum gözlerimi Biraz kalp aðrýsý biraz gönül yorgunluðu ile Bu yollar hep sana çýkar Bu kuþlar hep türküler söyler adýna Ve bu adam hep þiirler yazar alýn yazýsýna Daðlar kadar heybetli yüreðimin sýzýsý Bulutlarýn ardýna saklanmýþ güneþin karanlýðý vuruyor yüzüme Kaçtýðým ne varsa yol üstü tutuyor yakamdan Aðýr geliyor þimdi sevmeler
III Alýp çýkarsa beni þu karanlýðýn içinden bir ses Bir hatanýn eþiðindeyim Gözlerim yorgun Gözlerim telaþlý Bir genç kýzýn sokak aralarýndan geçerken attýðý adýmlarý kadar ürkek yüreðim Uyuyamýyorum Düþünemiyorum Kabuslar kol gibi geziyor zihnimin derinliklerinde Ýliklerime kadar hissediyorum soðukluðunu Buz tutuyor içim Acemice yalanlar söylüyorum kendime Hep ayný yalanlar -Ýyiyim iyiyim iþte bir þeyim yok
Volkan Ýnal Sosyal Medyada Paylaşın:
Volkan İnal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.