Leyla! Nasýl bakýyorsun bir bilsen. Sanki gözlerinde Babilden kalma bir sihir saklý. Sanki gökyüzüne bakýnca ,kuþlar baktýðýn yerlerde toplanýp ,sana olup biteni anlatýyor. Sanki bir sen varmýþcasýna sessizleþiyor þehir. Leyla! Tek kelime etmeden ,nasýl bu kadar çok konuþuyorsun . Nasýl da geçmiyor zaman sen yokken. Her gece uzun þiirler okuyup, bir bebek gibi uyutuyorsun sanki gökyüzünü. Leyla! Yüzünde bir giz var ,çözmeye çalýþtýkça daha da düðümlenen. Ve ellerinde kim bilir kaç genç kýzýn göz yaþý . Sosyal Medyada Paylaşın:
Volkan İnal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.