Resimler soluk, bakýþlar sessiz bugünlerde.
Selam verdiðim bulutlardan da bihabersin biliyorum.
Yüzümü döndüðüm gökyüzü kadar büyüðüm þimdi.
Elime yüzüme bulaþtýrdýðým yaþýmýn çizgileri, geçen günlerin habercisi.
Unuttuðum ne varsa hatýrlatan hatlar var ellerimde.
Birazda dokunduðun yerlerin sýzýsý.
Sessiz sedasýz yaþýyorum iþte.
Sessiz sedasýz gideceðim bu dünyadan.
Kimse bilmeyecek belki, kalbimin ücra köþelerinde neler yetiþtirdiðimi.
Kimse anlamayacak göðe söylediklerimi.
Seni kimseler bilmeyecek.
Adýna þiir diyeceðim sýr olacak.
Ýnce ince yaðan bir yaðmuru, kendime yoldaþ edip seni arayacaðým.
Kaybolup duracaðým belki.
Belki yanlýþ yollardan geçeceðim.
Ama unutmayacaðým ne için olduðunu yolun.
Yetiþmek için koþacaðým, koþacaðým, koþacaðým.
Beklemekse bekleyeceðim en sabýrlýsýndan.
Özlemekse özleyeceðim.
Sevmekse....
Seveceðim en güzelinden.
Ellerine ulaþýp fýsýldayacaðým her aný.
Yüzüne uzun yollarýn, gülümseyen çiçeklerini koyacaðým.
Sesinle gelince bahar,
Bahçende koþan küçük bir çocuk olacaðým..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.