Saf mýyým ? Yoksa aþýk mýyým? Ölümümü engellemesine neden izin verdim ? Oysa her fýrsatta intiharýn altýna yatan kötü kadýn deðil miydi ruhum? Ne zaman býraktý bu iþleri ? Hep çiçekli böcekli olmayacaktý hayat, gerçi hiç olmadý ya. Kýyýda köþede kalmýþ kýrýntýlar düþtü ruhuma, Mutluluða doymuþ insanlar yere düþen mutluluk kýrýntýlarýna basarak günah iþliyorlardý. Midemiz tok, ruhumuz açtý bizim. Sanýrým intiharýn kollarýna bu yüzden atýldý ruhum. Tanrým ruhumun baþýný döndürmüþ olmalý Azrail’in soluk kesen dudaklarý. Yoksa bu kadar saf olamaz, olmamalý. Ölüm nasýl bu kadar sarhoþ edebildi seni ruhum? Hangi cazibesini kullandý da kendini ona teslim ettin bu kadar? Her seferinde nasýl ona koþa bildin? Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayzen Ömür Kinter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.