Kapýldým gidiyorum bir kýþ sabahý. Ömrümle nefes arasýnda bir aralýkta. Ne bahtýmýn rüzgarý kalýyor geriye ne de topraðýmdan bir parça. Ufuklar uzaktan bir el uzatsa bana tutamayacaðým noktada. Ne güneþ gülüyor bana ne de musalla. Ayrýlýk görünmüþken hayatta, Kayýp bir þehirdeyim þimdi arafta.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayzen Ömür Kinter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.