Bir gece ayininde rastlamýþtým ona. Uzaktan izliyordu sessiz ve meraklý þekilde... Þaþýrdým doðrusu. Melekler bizi pek izlemezdi. Yanýna yaklaþtýðýmda sýçradý ve koþmaya baþladý halbuki unutmuþtu ondan hýzlý olduðumu. Yakaladým ve hiç yapmadýðým bir þey yaptým. Sýkýca sarýldým. Korkuyordu fakat ona raðmen kollarýyla belimi sardý, solumdan öptü. O Tanrý’nýn oðlu bense Þeytan’ýn kýzý... Olmayacaðýmýz belliydi bizde cennet ve cehennem olmaya karar verdik. Birbirinden uzak fakat ayrýlamayan iki kavram... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayzen Ömür Kinter Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.