"VATAN"

baba derdi, ben büyüyünce...
uzaklara bakardý koca bir insan gibi farkýnda olmadan, susardý.
ben dedi, asker olacaðým.
neden dedim.
vataný savunacaðým.
o daha bir çocuk, "VATAN" diyordu, "VATAN".
baba suskun, gözleri nemli,
yüzünde gururlu bir gülümseme..
okþar baþýný bir de alnýna bir öpücük kondurur.
ne ister bir baba daha ne ister?
vakit öðle, semada ezan sesi dalga dalga.
haydi namaza gidelim oðul diyorum.
el ele gidiyoruz.
oðlum gökyüzüne bakýyor, gözleri ýþýl ýþýl.
ayný noktaya döndürdüm baþýmý, "BAYRAÐI" seyrediyor.
baba gözleri dolu tepkisiz.
dudaktan dökülür bir cümle, sen bilirsin.
baþka bir þey diyemiyordum o daha bir çocuk.
"VATAN" diyordu, baba "VATAN".
þimdi baba polis, oðul asker.
ikisi birden haykýrýyor "VATAN" diyorlar, önce "VATAN" !
biz var oldukça çoðalacaðýz, hiç eksilmeden.
bilinsin ki ne semalarda ezan sesi susar
ne de o "AL BAYRAÐA" hain eller dokunur!
biz baba-oðul öyle söz verdik vatana..
her baba-oðul gibi.. her anne-kýz gibi.
"VATAN" diyerek!

Mehmet DEMÝR sk.
02.02.2016 - Ankara.
Sosyal Medyada Paylaşın: