kaç býçaklýk cezamýzsýn! bitmeyen hasretlerin çetelesi, say ki saçlarýmýzdaki ölü sayýsý, yitirmek üzereyiz cümlelerimizi, küsünce içimizdeki þakayýk, gökten yýldýzýmýzý da kaydýrdýk…
hastalýktan sayýlmaz, cümlelerimizi yitirmiþ sin…
bu aðrýlý bir veda türküsü ölçüsüz düþüncemiz sin…
terk edilmiþ, bir þehir bakýþlarýn, içimizdeki dikenlere düþen sin…
sanki demirden de bakir, öyle bir iþkence yöntemi ki, kök söktürenimiz sin…