MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

bü'yükşehir
Abdullah Cemek

bü'yükşehir



naralar atýlýyor sokaklarda,
bir çekmeceye sýkýþmýþ ömrüm.
yangýnlar,
fýrtýnalar,
sisli bir ormanýn ortasýnda..
ah çekiliyor caným topraða.

köy iþi bir ekmeði özlüyorum,
sonra biçmeyi ektiðimi.
topraktan bir çanaðýn içinde yemeði,
külün ortasýnda piþen kestaneler yemeyi.
betondan evler deðil benim yuvam,
salýncak sýðmayan balkonlardan öte;
bir kerpiçten duvar olsun,
iki yaþlý çýnar kapý önünde.
ah benim memleket kokulum,
ah benim vataným.
biliyorum,
senin de canýn yanýyor,
baþýnda bir yazma,
bacaðýnda þalvardan bozma bir elbise
olmayýnca.
güzel gözlüm çekme kendini benden.
ben sýðamadýmsa bu topraða,
selam duramadýmsa rozetli beylerin,
kepli hanýmlarýn önünde,
yükseklik korkum dedimse,
bir apartmanýn yedinci katýndan bakmaya.
uçaklarý deðil,
kara tren katarlarýný istediysem
memleketime dönerken.
bir pabucun lastikli olanýný aradýysam,
sosyete çarþýlarýnda.
gözlerimi eðmiþsem,
bu diyarýn insanlarý karþýsýnda,
bana kýzma nolur.
kýzma Ýstanbul.

özlüyorum,
bir traktör çalýþýrken tarla ortasýnda,
çiçekli elbiselerle daðýlmýþ iþçi hanýmlarýn,
kara yüzlü çocuklarýn,
terli adamlarýn,
topraða gülen bu insanlýðýn
eþsiz sevincini yeryüzüne daðýlan.
sonra bir akþam,
soðuk bir odadan,ötekine
kestane piþen,
göðsünde çayý kaynatan bir demliði sarýp sarmalayan,
bir ana babaya,bir de yedi kardeþe kardeþ olan,
o küçük,o munzur duruþlu kömür sobasý olanýna koþuverirken
çocuk kimliðim;
sobasý yanmayan,
bir oduna muhtaç,
çorbasý kaynamayan,
hatta uyurken yorganý,
yürürken bir kara lastiði bile olmayan çocuklarýn,
derdine vakýf olmayý özlüyorum bir de.

naralar atýlýyor sokaklarda,
bir çekmeceye sýkýþmýþ ömrüm.
yangýnlar,
fýrtýnalar,
sisli bir ormanýn ortasýnda..
yok yok deðil.
orman deðil,
koca bir þehir,
her yaný yalnýzlýk,her yaný küskünlük.
topraðýn o mübarekliðine yakýþmayan,
ete kemiðe bürünmüþ canavarlarýz biz burada.
burasý orman deðil,
burasý masumiyetini yitirmiþ,
apoletlerin isimlerin önüne geçtiði,
sevginin unutulup
bir kuru ekmeðin kýymetinin bilinmediði yer,
burasý koca bir büyükþehir.
bu insanlýða yük þehir.

- Abdullah Cemek


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.