melek kanadında siyah noktalar

melek kanadýnda siyah noktalar
bodur bir ömrün zerdali yolculuðu,
çiçek kurusu yapýþtýrýp alnýnýn orta yerine,
kan damlacýklarýyla ellerinde,
gidiyorsun.
omzumda unuttuðun bir saç teli kadar kalýyorsun.
bir de yalnýzlýk sanatý iþlenmiþ,
sahte kahkaha bezeli bir fotoðraf karesi kadar.
mavi sancýlarýmýn yakýþýksýzlýðýyla hatrýmdasýn,
geceleri uykumda bir düþman,
güneþli zamanlarda sürgün kaldýðým bir vatan.
toprak kokusu, yaðmur ve zerdali aðaçlarý seni hatýrlatan.
gidiyorsun.
düþüyorum sevinci ömrümün geri kalanýndan.
gözlerimde yaþ mevsimi,
sözlerimde þiirsel kaygýlar bana dair,
unutkanlýklarým,
bildiðimi sandýklarým,
þeftali kokulu umutlarým.
kara mizah bir ayrýlýðýn sahnesini oynuyoruz,
homurdanmalar örtüyor figüranlýðýmýzý,
iki kiþilik bir sevdanýn
tek kiþilik bir yalnýzlýða evrilmesini yazýyor senaryolar.
tüm küpürlerde yoksun sen,
hiçbir sahnede sensiz deðilim ben.
yürüyen vagonlar kadar keder yüklü,
bekleyen istasyonlar kadar umut doluyum.
ama sessiz bir filmden çýkmýþçasýna,
sesimden sürgün yiyorum.
konuþamadýðým kelimeler aðrýtýyor kalbimi.
susmadýklarýmsa ömrümü.
bir kefesinde sen varsýn benliðimin,
diðerinde ise baþkaldýramadýðým bir ben.
soysuz bir suikaste yataklýk ediyor gururum,
yüzümde birikiyor kýlýç darbeleri.
gözlerin mi katil,yoksa ben mi?
hesabýný tutuyor ya kiramen katibin,
bu ölümü anlatmak zor,
varsýn maktül bilinsin kimliðim.
melek kanadýnda siyah noktalar..

- Abdullah Cemek


Sosyal Medyada Paylaşın: