HARABE

Kaybolsam, labirent bir kent ýssýzlýðýnda,
Ya da;
ya da saklansam,bir kapý arkasýna,
Oynanan oyunlardan gizlensem,
kendi kendime oynasam, karanlýklar ardýnda
Deðmese ne göz, ne söz yüreðim kuytularýna
Oysa yalnýzlýðýmý seviyordum, acýttýlar
Çýkmaz sokaklarý sevdim meselâ
Bazen yürürken, sürüklenip, dalarken
Þiirleri, þarkýlarý besleyip büyüttüm ben geceleri,
Mýþýl mýþýl uyuttum sonra,
Yine sabah oldu
ve yine geceyi düþledim.
Kahverengi ýþýklarýný sevdim þehrin,
Ayyaþ dolaþan sokak seslerini dinledim
Bir sigara daha yaktým, tükendi düþüncelerim
Her þey bitti yine,
Aðladým, güldüm, çenem düþtü
Alýþkanlýklarý unuttuðum oldu zaman zaman
Ve yine baþa sardým,
Neydi biliyor musun beni sana unutturan
Umudun varken, ummadýðým yýkýntýlarý aradýn
Kirli elleri sevmeye meylettin
Hislerini, hislerimi sorgulamadan
beni hapsettin parmaklýklar ardýna
Kelepçeleri ben taktým,
Ýpini sen çektin kendi boðazýnýn.
Ölü deðiliz ama yaþamýyoruz aslýnda
Kemerin bir beli sýktýðý gibi,
eziyet ediyoruz kendimize
Gereksizken yine,
Ulaþýlmaz bir varoluþun, en yaralý
en bedbaht ve en kuþkulu ikiziyiz
Ve her þey yalan bu engebede.
Ýçme suyu gibi tatlý, ama bitmeye yüz tutmuþ
boðaz kuruluðuna açýyoruz gözlerimizi
Ve yine kapatýyoruz.
Herkesin baþý sað olsun...
Sosyal Medyada Paylaşın: