her adýmda yanýmdaydýn aslýnda çizgilerinde doðardýn yüzümün orda ölürdün yine bunu ölüme girip çýkýnca anladým kalbim durduðunda sen de durdun
nereye gittin taþ odalar soruyor rahat koltuklarýn rahatsýzlýðý usumda kýrýntýlarý kalan sevgilim aslýnda seni seviyorumlarý toparlayýp gitmiþti sesi ve görüntüsünü býrakýp hayli üþümüþtü ayaklarým ve kalbim sana sarýlmýþtým bilirsin
az önce buradaydýn kurumuþ çiçeklerini süpürüp atarken gün yüzün susuzdu içindeki gerçek sevgiliyi arýyordun sen de o yüzden üstünde gözüm sen benim sen’imsin
27. 01. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.