Ýçimden çýkartýp attým kim varsa, Kendimi kapý dýþarý ettim. Boðuþtuk biraz, üzüldüm eski halime. Gitmesin istedim bi ara; Yine geçmiþten bahsetti, Vaz geçtim. Yolunu gösterdim geçmiþin, uzaklaþtý. Ardýna bile bakmadý giderken. Hoþçakal dedim, duymadý. Aklýmý aldým karþýma, bulanýk. Iþýk görmemiþim çok zamandýr, ortalýk daðýnýk. Ayýkladým eskiye dair ne varsa, fýrlatýp attým. Kýrýldý hatýralardan bir kaç parça, Göz ucuyla saðlam kalanlara baktým. Kýyamadým bir kaç gülümsediðim halime, Bilinç altý sandýðýma kaldýrdým. Aðlamadým; Gözlerim nemlenmiþ biraz! Aldýrmam. Gelecekte güneþ var, sen varsýn. Gözyaþlarým, gök kuþaklarýna dönüþür. Öpüþür iki yabancý dudak rüyalarýmda. Biri bizi kolumuzdan tutup sürüklesin, Gerçekten mutlu olduðumuz dünyaya götürsün. Aþký dilenmekten sýkýldým, Sana olan sevdamý dillendirmekten. Beni bul. Burdayým, Gerçeðim, Bekliyorum..
03:29 26.01.2016 Burhan KARACA Sosyal Medyada Paylaşın:
KaNKayBı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.