Boğaz Tokluğuna Çalışan Örümcekler

Ayaklarý yorgunluk kokan gecenin ertesinde
Þafakla uyanan bir yangýn gördüm düþümde
Sabah ezanýyla cývýldayan kuþlarýn
Sesini yakýyordu inceden inceye
Gözlerimin önünde soylu bir kan akýþý
Ah çocuk keþke görmez olaydým
Ellerindeki o kandan nakýþý
Kim yarýþabilir ki kaderindeki o renkle
Kim vurulabilir ki geleceðinden böyle ahenkle.

Zindanlarýn uðultusu, yaþamak diye vururken kýyýya
Mýzraklanýr durur balkondaki begonyalar
Zehirli sarmaþýklar sarar dört bir yanýný
Dünyanýn ýrmaklarý kan içiyor sanki ellerinden
Gözlerinin çukuruna gömülüyor son nefesin
Kendi ölümüne kendin mi þahit tutuldun
Bir paçavra gibi kendi mezarýnda mý kurutuldun...

Çaputlara sarýlý döl yataklarý gördüm
Hepsi de kendi acýsýný doðuruyordu
Kimi diþi, kimi erkek kimi ise korkak
Oturup, barut kokusundan tanýnan günlere
Ýsim bulma telaþlarýný seyrettim öylece
Takvim yapraklarýna sarýlý kadýnlar vardý
Yürüseler ayaklarýnda rahmet taþacaktý ama
Peçelerine bulaþmýþ hüzünleri
Ve gözlerinden süzülen öfkeleri
Birbirinin üzerine yýðýlan günler gibiydi.

Ölümle þaka olmaz diyenlere
Býyýk altýndan gülüyordu Azrail
Bu þehrin ne kibirli bir eceli var bilseniz
Ne zarif ihanetleri var sokaklarýnýn
Þahit oldum bir keresinde
Serçeleri uyutmaz bu kentin rutubeti
Kefenlenip gömülürler bir bir
Boðaz tokluðuna çalýþan örümcekler...

Bu kentin kadýnlar ve çocuklarýndan baþka
Kaburgalarýndan asýlý duran bakire kýzlarý vardý
Yaratýlacak eðe kemiði bekleyen zavallý kýzlarý.
Hepsi de birbirinden daha kýsýrdý
Beyaz dantelalarýna asýlý duran hevesleri
Gösteriþsiz bir tabut bekler gibi
Kursaklarýndaki daraðacýna asýlmýþ duruyordu
Ne yana baksalar önlerinde ölüm yokuþu
Ve hangi yöne dönseler;
Delikanlýlarýn mezardan sýzan ter kokusu...



Sosyal Medyada Paylaşın: