SENSİZLİK'TEN
Uzanmýþ yatýyor önümde sensizlik,
Ben bir köþesine kývrýlýp bakýyorum yüzüne,
Göremiyorum seni,
Kapatýyorum gözlerimi,
Dokunuyorsun tenime.
Sensizlik soluyor odamda duyuyorum,
Kokun sarýyor dört bir tarafý,
Kaldýrmak istemiyorum göz kapaklarýmý,
Yoksun,
Biliyorum.
Uzanýyorum sensizliðin yaný baþýna,
Görmezden geliyorum olmayýþýný,
Bana bakmayýþýný, bazen kime olduðunu anlamadýðým öfkeni,
Ve beni hiç görmeyiþini,
Sesini esirgemeni,
Gözlerinin bana her bakýþýnda olmayan sevisini,
Uzanýyorum sensizliðin bana hiç olmayan özleminin yanýna,
Tükeniyorum yine,
Açýyorum gözlerimi.
Sensizliði giyiyorum üzerime,
Yokuþ bir yolun en baþýndan baþlýyoruz yürümeye,
Ne kadar uzun sürerse o kadar çok kalýyorum yokluðunla,
Ne kadar çok yoksan o kadar çok varsýn aslýnda,
Sessizliðin fýsýldýyor yine kulaðýma,
Nereye gidiyorsun diyor bensiz,
Giderken götür yokluðumu da.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.