BOŞLUKTAN

Gözümü açmaya dermaným yok,
Sende uyumamdan yana bir tavýr.
Kuþlar kayýp bir yolculuða çýkmýþ aniden,
Gökler sana yazýlýr, satýr, satýr.

Bir maziye gizlenmiþti aklýmda hiç olmayan sana ayýrdýðým bir boþluk,
Tanýmadan seni,
Takvim yapraklarýna yazýlmýþtý adýn,
Hiç aklýnda yokken sanki,
Seni düþünemediðim bir boþlukta býrakmýþtým kendimi,
Beklemek bilmekten daha az sabýr isterdi belki,
Belki o yüzdendi yýllarýn vurdumduymazlýða olan zafiyeti.

Düþünmedim seni hiç,
Yoktun aklýmda,
Saatler takýlý kalmadý dönüp her baktýðýmda,
Sabahlar çabuk olurdu,
Gözümü bir kapatýp bir açtýðýmda,
Yoktun,
Henüz görmediðim denizlerin ufuklarýndaydý gözlerin,
Bir boþluktun sadece,
Düþünmedim seni hiç,
Aramadým yokluðunu,
Seni düþünmediðim bir boþlukta býrakmýþtým kendimi,
Aramak çok yersizdi belki,
Belki o yüzdendi deliksiz uykularým,
Ve tavana yabancý gözlerimin rüyalara aþinalýðý,
Ama rüyamda görmedim seni,
Ya da düþünmedim hiç,
Bir ölümün arkasýnda seni bir daha göremeyecek olmanýn kederini.


Bir maziye gizlenmiþti aklýmda hiç olmayan sana ayýrdýðým bir boþluk,
Ayný hikayenin farklý sayfalarýna gizlenmiþti adýmýz,
Ve seni hiç düþünmemiþtim ben,
Bir boþluk býrakmýþtým düþüncelerimde sana,
Kimsenin söz sürmediði,
Sen yoktun önce,
Ve tavana yabancýydý gözlerim,
Rüyalara hep gebe.

Þimdi gözümü kapatmaya dermaným yok,
Ve sende beni düþünmekten yana çaresiz bir tavýr...
Sosyal Medyada Paylaşın: