Gökyüzü sökülüyor yerinden sanki, Bir þey var bilmediðim, Ya senin bulutlarýný taþýyan, Ya sensizliði suratýma vuran lodosta bir þey var, Bilemediðim.
Çok bekledim oysa, Benden sana bir bakýþ taþýyan o yýlgýn sararmýþ yapraklarýn bitmek bilmeyen yolculuðunu, Çok bekledim yere düþerken fýsýltýyla tenine dokunan yaðmur kokan bir havanýn, Gözlerinde son bulan suskunluðunu.
Gökyüzü sökülüyor yerinden sanki, Bir hiddet var bilmediðim, Ya senin olmayýþýna, Ya aklýmdan çýkmayýþýna bu rüzgar, Bir þey var bilmediðim,
Ilýk ýlýk bir iklim sinerken içime, Ve sen fark etmezken soluduðun nefesimi, Sonbahara veda eder gibi bir sesi vardýr rüzgarýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
archiwest Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.