okuduðumuz kitaba inandýk biz, yaptýðýmýz yanlýþlar silinmiyor
sadece söylemeyi denemeli
kelimelerden kurtulduðunda rahatlar insan
mesafeler de girinceye araya
ne yaptýðýný bildiðin bir an gelir
huysuz bir kafatasý taþýdýðýný öðrendiðinde
cahil olduðuna yüksek ateþler þahit olsun, karþýlarken seni
kan akmayýnca her þey sertleþir, tek bir ereksiyona inat
içimizi dýþýmýzý biliyorlar
deklere edilen mikrofonlarýn þekli aldatmasýn
tat alamazsýn bu sesten
baþýný yaslayacaðýn bir omuz bulamadýðýnda ayrýca anlarsýn
teselli edecek bir þey kalmadýðýna inanmak güçtür
havanýn leþinde kimi özlediðinde önemsiz
kapkara suratlar gelip geçer yüzünün tersinde
biri aðlýyor olmalý, kulaklarýnla duyabilsem
inandýrabilsem kendimi bir düþüðün kendisine; sana
üstüne gelecek þedde sayesinde tek bir insan olabilirken
dudaðýn kadar ayrýk, bir o kadar da ödünçtür kavuþman
kapaklanýp kaldýðýn kirli bir halýnýn üzerinde
kendi etine inandýr acýný, ah kalbim!
bir engel yok, masal dediðin, masadýr biraz da
masallar masalarda yazýlýr
aþk dediðin beden de, uzatýrsan acýr sakýzýn tadý
iri burunlu palyaçonun ter kokusu sokaða karýþýr
pandomim varyasyonlarýnda konuyu sen seçersin
giydiðin etek boyu ya da pantolon paçasý insanlýk dýþý terimler
kýlýk kýyafete aldanan devletler tiyatrosunda
sessizce erir bazýlarýnýn kalbi
kalplerimizde trajik oyunlar bulurlar
istismar saray eðlencesi
sýnýr tanýmayan özgürlüðüyle, bilmiyorum duyabilir misin
’sev beni’
okuduðumuz kitaplara inandýrdýlar bizi
günah gözlerine bakmak olabilir
kopya ediyor þuncasý her gün etrafýmda
bazý sanatçýlarý memnun etmez yalnýzca övülmek
içini aç, bir delik, biraz kesik ve kan
özgürlüðün açýktýr her sirk gibi biraz da çocuklara
çocukluðun bulucusu olan ilk insanýn karakteri
sempati duyulmuyor terbiye kurallarýna
ne yaptým ben? ah kalbim, diyen sen olmalýydýn
cehennem ýþýðýndan zevk almanýn da inanmakla alakasý olmalý
kalbinin taþa döndüðünü düþünüyorsan
çocukken dýþarýda oyun oynayan çocuklarýn ismini hatýrlamayý deniyorum
gözlerin bir þey söylemediði an, O gürültüyü sevmez
bir problemin olsaydý, zavallý bir çocuk mesela, diðerlerinin gitmesine izin verirlerdi. gitme
hayal kýrýklýðýna uðramak istiyorsun
bir tür durmak da sayýlabilir, aç, kaldýðýn bir yer olmalý kitapta
sadece durup, yutkunmak yeterli bir sebep olabilir
þehre bir kat daha gece çekilirse
bir masanýn açtýðý yaradan devam edebilirim yürümeye