birden aklýma gelir
mayýs aylarýnda ütüsüz gömlekler
masanýn üzerinde zarf içerisine býrakýlmýþ onluklar gibidir
adýna þarkýlar söylenen kadýnlarýnda lüksü
herkesin gözü önünde acý çekmek
peki, adamlar güvercinleri ne yapacaklar
terasta oyalanýrken perdah anýnda götleme biter
kilitlenir dudaklarý yalnýzlarýn
komþu çocuðu her gün büyümektedir
biyolojiden, kimyadan bahseder evde kimseyokçular
tavan arasý tedirgin bir öyküdür ayrýca unutulmak
daha bir yumuþak
büyük bir meydan da, insanlara sýðýnmýþ umutlar
ara geçiþlerinde bisiklet zincirine dolanan eteklerin boyu kýsa
bebek bekleyen kadýnlar gülümsüyor zorla
sonbahar sonrasý da çekilmiyor baharý beklemek
içine kitlenir o yumuþacýk dudaklar
gezegenin ilminde fikri sabit dayýlarýn da kaþlarý sarý
kýrmýzý konuþuyorlar, bu evin de duvarlarý soðuk, nem besliyor nefesler
söylenmiþ miydi
masumiyet hastalýðýnda merhametsiz mantýk kürk sevicisi
sonradan akla geleni tatlý bir ýþýkla betimlerken gözleri
bugün yalnýz su
nedensiz bir sus miktarý kadar
avuç aç
yumuþatýr ellerini
ateþ infilaký
kibar bir gözyaþý sýðýnýr gül vaktinden
bu aralar, sabah dörde yaklaþýrken sarý bir arabadan iniyor sarý saçlý bir step kýzý
ojelerini kurutan gurbet parfümündeki alfabede saklý
penceresini açýp sokaða bakýndýðýnda, saat on bir
bakkala kadar gidip sigara alabilir, türkçesi yetebilir buna
geri geldiðinde bir orospu nezaketiyle yataðýna uzanýr
þeytanýn beline saran erkeklerin parayla sahte öpüþmelerini unutup
bir özne olmanýn hayali kurar
kumanda elime yapýþmýþtýr
televizyon sonuna kadar açýk
baþroldeki kadýnýn ilk filmiyle sinema festivalinden ödülle döndüðünü öðrenince baþlarsýn
kendi çevrende yanýtlar aramaya
kahverengiye dönüþün kýsa olduðunu
aþkýn çekiminde lisan-ý israfýnýn bitlenip, öleceðine sesli gülersin
yugoslavyadan alýntý
kaybolunan yüzlerde mütarekenin beline dolanýr büyük ittifak
sen bir þiir yazdýrmadýn koskoca propagandalarýn ardýnca
yumuþak bir geçiþtin muazzam silahlar arasýnda
insan selinde komik gösteriler baþlardý
içime iþlerdi ayrýlýðýn
batardý, bir þiir bile olamadý yýkýlýþýn
transilvanya köylerinden bakakaldým, elimde risalesi tek adamlýðýn
kadýn
güldüðüne bakmýyorum
yalnýz gülseydi de yeterdi, okuma yazmasý jilet gibi
sabah akþam çýldýrýyor kýllarý
afet görüyorum rüyalarýmda
parmaðýndaki jiletle soyuyor derimi
damarlarýnda muazzam akýþtan bahsedilebilir
payýma düþen kürdanlarý besliyorum
bir masa, daha yumuþak bu aralar yugoslavyadan alýntý kadýnlar
dilimi tuzluyor salgýn uyumsuzluk
kurtulamýyor takým elbiseli ölü sevicileri
kodaman bir seviþ eksiliyor çocuk tarihinden
çarpa çarpa aðaçlar devriliyor
bunu da yaz diyorum tarih, sinema, bunu da çek kalabalýk insan yalnýzlýðýndan
sanki
bir gemi batýyor boðazýmda
kendime gelemiyorum