kurt avýndan býyýklarým direksiyon olarak dönüyor
fýsýldarken biraz canlý olsaydý, sesini alabilirdim
mefhum takýlmazdý adý
dilimden düþünce de
bir sakýz kadar iðrenç olabilirsin çay bardaðýnda, biraz su
çünkü aþkýn da çoðu
suretimdeki maymunluðu andýrýyor olabilir
tarifine bayýldýðým için de kuyruðundayým
düþmanlarým maðarada ateþten gömlek oynuyorlar
durma, kaþlarýnla vur beni
kahraman filiz boyunca, çekirdek çitleyecek yaþa gelmiþ her þey
cehennemi andýrýr
mutluluk dedikleri meþru sayýlmýyorsa
can aþrý soy muzun kalýn kabuðunu
geride biraz dolaþtýrabileceðin potasyum bakterisidir, lisan bilmez
diþlerine yapýþýr yumuþacýk dünyasý
benim de tarifimi yapýyorsun;
yer yer soyulmuþ beyaz boyasýyla ahþap bir pencere
içe ve dýþa doðru mermeri sarkýyor
boþluk var, uzaklarda, gözükebilecek kadar uzakta beþ katlý krem renkli apartmanlar
bana odanýn boþluðunda tecavüz ediyorsun
sesime karþý
çýldýrýrcasýna da susuyorum
sandalyede olabilirsem,
yeni boyanmýþ, asil bir mavi renktedir duvarlar
yaklaþýrsan öldürürüm kendimi
almam sonraki nefesimi
bu kadar mutlu olmayý diyorum, hak edecek ne yaptým tanrým
filme baðladým biraz da,
’öpeceðim çürük viþne tadýnda dudaklarýný’
jipin altýnda ezilen kedi kadar postum soðuk ve cýlýz
oysa þiþiyor onlar, aðzýmda müptezel lisaný
dilini karýþtýrarak iyi cevizler kýrabiliyorsun da
gelme üzerime
radyoda bu saatlerde genel de chopin çalar
hiç de dantel deðilim
sýðamam bacaklarýnda uzayan fiskos kalýntýsýna
baldýrlarýn gittikçe slavlaþacak
duyabiliyoruz
artýk geri gelmeyeceðim tavaný rutubetli bir lokanta önünde
kaleminle sýrayý defalarca kazý
bir þey bulacakmýþ gibi topraðýn altýnda yýllardýr kazýyoruz
gidenleri de oraya gömerek iyi yaptýðýný zannedince
arkadaþýmýn arkadaþý da gül kokuyordu kefeni altýnda
biri de domuz yüzlü olmuþtu öldükten birkaç saat sonra
doðruca üzerime örtülürken bu kalanlar
malafatýný cebine sokup hýzla uzaklaþan kancýk bir hayal inatla yaþa diyor
vallahi kuzum,
Vallahi kuzum huylu huyundan vazgeçmiyor
Kuzum, þu parçanýn do ile re arasýný biraz uzatalým mý?
Kuzum þu þiirin meþakkatli yoludur sevmek.
Kuzum, tarihin de içinde yalnýzlýk bir nevi tereddüt deðil midir?
bir susturucu gereklidir hüznün kuþlarý uçarken
öykünün sonunda evine geç gelmiþ erkek hasta eþinin sýrtýna yaslýyor yüzünü
alýp baþýný gidiyor gece
aklýn kaldýðý sabahlarda
yalnýzlýða karýþtýrýlmýþ aþý mýdýr
kaygýlarýnla ölünce umutlarý da sulayamazsýn
bir tilki daha ölür gerçekten
dükkanýn önünde dört teker geçer
aþklarýn son kullanma tarihini yazmamýþ olabilir
imalatçýnýn suçu nedir elleri artýk hissetmiyorsa
en saf haline dönmek için çýlgýnca dans eden evrende
içimden çemberler geçiyor
duvar mavi
sandalyenin bir ayaðýný da dün kýrdým
ölünce þu boþ araziye gömsünler diyeceðim kimse de yok yanýmda
el de beyaz sabunla yýkanmýþ gömleðim kokuyor
sýrtýnda mahcup bir edayla
tehlikesiz bir yýlan kadar tatlýsýn
avuçlarýný tek açýþta parmaklarýn sabitse seviyorsun sen de þehre yeni girmiþ uykulu çocuðu
niyet gibisin
ayaklarýn karasevda
pencereden dýþarý bak
hala boþsa dediðim arazi, bodrum katýnda burunlarýmýzý tokuþturabiliriz
sýrtýn beyaz sabun. ellerin nakit para. soluðun güney asya.