Yokken bir karýþ acý saplandý içime, Daðýnýklýk ise, Bir tür yerleþmeydi etrafýnda. Sen asla olmayandan ileri giden bir parça, Ben ise seni bir türlü, Geri döndüremeyen tarifsiz yol. Acý saplandýkça, Sen elini koydun yüreðime, Canýmýn acýsýný almaya çalýþarak. Halbuki bilmiyordun ki, Her denemende yaramý Biraz daha acýttýðýný. Ve bir gün anladým ki, Bir yararý olmayacaktý Senin acýma acýmanýn. Sana bunu söylediðimde ise, Bunu önce kabul edemedin. Elinden mutlaka biþeyler gelmeliydi, Sana göre. "Herþey iyi olacak" Kliþeleþmiþ bir alýþkanlýk Haline gelmiþti senin için. Alýþkanlýklar ise tedavisi olmayan Bir hastalýktý bizim için. Bir panzehir asla varolmamýþtý Ve olmayacaktý da. Belki de "biz" asla var olmamýþtýk Ve olamayacaktýk. Belki "biz" için zorlarken Aslýnda kendimizi kaybediyorduk her gece. Her gece bir parçamýz Bin parçaya parçalanýyordu, Kim bilir... Ben her gece o parçalarý toplayýp, Baþucuna biriktiriyordum. Gün gelir de parçalancak parçan kalmazsa, Onlarý tekrar parçalayabilmen için... Ben her sabah seni düþlerken , Sen her gece beni yaþýyordun amansýzca. Tüketiyordun bilinçsizce, Seni, beni ve "biz"i... Ve bir gün bunun farkýndalýðý bizi vurmuþken, Yýpranmýþ yataktan çýkarak, Acýlarýmýzla yüzleþmeye vurduk kendimizi. Sen ise hala kabullenemeyerek, Canýmýzý kurtarmaya çalýþýyordun. Sana sevgim ise, Seni bundan kurtaramadý hiç bir zaman...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cry Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.