yollarýn kesiþtiði adada, buluþmak üzere ayrýlmýþtýk. martýlar kendi kaderlerini resmederken, biz, solumaya çalýþtýk geleceðimizi. yuvarlak bir ýþýk süzmesi gözümüzü aldýðýnda etrafýmýzda dönüp duran yalanlarý, görebildik acýmasýzca. senmiydin ihanet eden yoksa ben mi, tam olarak çözemedim hiç bir zaman, adaya vardýðýmda çok mu geçti, yoksa fazla mý erkendi bilemiyorum. seni beklerken olmayan kulenin altýnda, çan sesleriyle irkildim içten. vakit geçiyordu, ihaneti tadmaya baþlamýþtým artýk, eski bir bardak þarap gibi, içimi derinden yakan, insaný mayhoþlaþtýran... karanlýk karanlýðý kovalarken, bende senin siluetini kovaladým gölgeler arasýnda. her yeni gölgede, yeni bir çýrpýnýþ baþladý içimde, gölgelerin bile görünmediði zaman damlayýnca geceye yaþadým doyumsuzca ihanetini... yollarýn kesiþtiði adada, bekledim seni yýllarca, her günü yeniden yaþayarak, yeniden tadarak. ýslanmamasý için içimde ki umudu saklarken naylon poþetlere, her poþette, bir daha kustum acýlarý yana döne ve bekledim seni asýrlarca, belki de asla gelmeyeceðini bilerek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cry Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.