hayalimde ki sen her zaman sessizdin aslýnda, sadece benim istediklerimi yerine getiren ve benim istememle beni yöneten. sen sadece asla vazgeçemediðim bir araçtýn, ruhumdan beynime yönelen. gün gelip o salýncaklarýn iplerini kestiðinde, bana bunu hatýrlatan yine sendin. bir gün de çýkagelip, ben artýk bir þizofren deneme olmaktan sýkýldým diyende sendin... seninle asla yollarýmýz kesiþmedi, asla da ayný yollarda yürümedik. ama her zaman beraberdik. ipler ise bizi birbirimize baðlayan tek kör düðümdü. onu da beraber çözmeye çalýþtýk hep, ama her denemede de korktuk, ya bu sefer çözülürse diye her çözemediðimizde de derin rahat bir nefes aldýk. soluduðumuz nefes sanki dünyanýn huzurunu içimize doldurdu, yada biz zaten kendi dünyamýz deðilmiydik? þimdi yarým deðilim artýk ben, paranoyalarýn karýn aðrýlarý, hayalimdeki sen... Sosyal Medyada Paylaşın:
cry Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.