Ölümün Ayazında…

Ellerinde beyaz çul, koþuyor kaçar gibi,
Var mý gidecek yeri? Allah der, niyazýnda.
‘’Güzel günler olacak’’, yuttuk bu güzel hapý!
Sahne mi bu manzara? Ölümün ayazýnda.

Kaçýþýrken insanlar, ya küçücük çocuklar!
Düþünün ruh halini kavganýn kucaðýnda.
Kime güven duyacak, karþýsýnda zorluklar ?
Umut dolu hayaller sönerken ocaðýnda.

Ölen de öldüren de bu Ülkenin insaný,
Bu kavganýn suçunu kim alacak üstüne?
Kim saracak yeniden yürekteki isyaný?
Kim soracak hesabý PKK ‘lý puþtuna?

Bir yangýn var Ülkemde, çözüm: Farklý reçete,
Çözer mi sorunlarý, gelse Baþkanlýk tacý?
Ýnanmak ister gönül, kan dolsa da peçete,
Öncelikli mesele, sona ermeli acý.

Ülkemin bir köþesi, yaþýyorken bir dram,
Düþsün dilden Suriye, bu ayýp bize yeter.
Kaldýysa gönüllerde merhametten bir gram,
Güneydoðu’da yaþam Ortadoðu’dan beter.

Bu sonu hazýrlayan beceriksiz siyaset,
Halâ ayný yanlýþta direniyor anlamsýz.
Olmazsa olmaz artýk Ülke için riyaset!
Alýþtý nasýl olsa, Millet artýk ünlemsiz.

Memleketin bir yaný dönmüþ dik uçuruma,
Bir yandan þehit gelir, diðer yanda masum halk.
Ulaþmýyor vahamet Meclis denen kuruma,
Umursuz tavýrlarý ne yazýk, olmuyor ilk.

Hissetmiyor milyonlar kanayan bu yarayý,
Ülkemin bir yanýnda coþku dolu karnaval.
Vurdumduymaz halk olduk, tabu kýldýk parayý,
Gelen her acý haber, sanki bize martaval.

Çözüm çözüm sözüne kandýk uzun bir zaman,
Kandil denen daðlarý soktuk þehir içine.
Ýhmalin müsebbibi olmuyor asla piþman,
Yýkýldý bütün suçlar hainin bir kaçýna.

Nerede o sevgimiz, mazluma sahip çýkmak?
Nerede demokrasi, nerede insan hakký?
Neredesin Adalet? Çözüm mü yakýp yýkmak?
Asker, polis el ele, korunur mazlum Hakký.
Elbet gelecek barýþ, bulunca kalpler Hakk’ý.

Mehmet macit
03.01.2016
Dikili/Ýzmir



Sosyal Medyada Paylaşın: