Düşman Belleyen Kimdi?
Küfrettik yýllar yýlý, dedik: ‘’Siyonist ülke’’.
Katletti çocuklarý, tecavüz etti mülke.
‘’Terörist Devlet’’ diye, imza attýk bir ilke.
Duygusaldýr bu Millet, sözlere çabuk kandý.
Posta koyduk Davos’ta, kýrýldý mý bizlere?
Dedik: katilsin Devlet, darýldý mý bizlere?
Dedik: Bir özür dile, sarýldý mý bizlere?
Mademki iyi dosttuk, düþman belleyen kimdi?
Yazacaktý bir destan bizim Mavi Marmara.
Helak oldu birçoðu, mermi sýktý kefere.
Hangi amaç içindi koparýlan yaygara?
‘’Eski dost düþman olmaz’’ sözüne geldik þimdi.
Bombalandý Gazzeli, ambargolar çok katý.
Aslan kesildik bizler, uyuyorken o Batý.
Sahillerde dolaþýr zengin Yahudi yatý.
Ýsrail bayraklarý demek boþuna yandý.
Duydum ki uzayacak su borusunun boyu.
Toroslarýn suyunu içer Yahudi soyu.
Beslesen de kargayý deðiþmez asla huyu.
Düþünmeyen bir toplum yalaný gerçek sandý.
Olmaz Türk’e gerçek dost, ne Yahudi, ne Arap.
Bak! Beþika krizinde gördük yine bir serap.
Sahip çýkmazsak Mülke, sonra oluruz harap,
Gördük uçuk hayaller, gerçekler düþü yendi.
Bir akýllý sen misin Macit denen ihtiyar?
Gelmezse tohumlarý yiyemezsin hiç hýyar.
Çözüldükçe sorunlar herkes þimdi bahtiyar!
Yetkili bir aðýzdan’’Ýsrail dosttur’’ dendi.
Mehmet Macit
05.01.2016
Dikili/Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.