hey güneþ emin misin büyüdüðün yerden lâvlarýn düþtüðü yarlarý iyi belirledin mi sen bu daðlarýn arkasýnda manzara hazin toprak kýzgýn yönünü þaþýrmana hani derviþler, þeyhler, müritler, aðalar yurdu deðildi her karýþ topraðý anaydý, yardý onun için canýný veren insana mezar deðildi bu vatan
hey gitgide çoðalan büyüyen güneþ öfkesini koynunda saklayan halk ipek mendili gibi yârin gelin ayakkabýsýnýn altýna yazýyor o bastýklarý kutsal yerin, Türkiye’n ateþi söndürülmezken, duran suyun duyuluyor haykýrýþý o saklý kapalý yerlerden taþýyor yüreðimize iki ayrý sulta yok edemiyor hedeflediðimiz yeri ki orada bölüþülür ekmek
hey aydýn kimliðinde dökülen kalýp ezdiðin bayraðýn önünde eðil al da baþýna koy, öp utanma milli, millet demekten o kurtardý seni saltanatýn tutsaklýðýndan edinme yeni baðlar kelepçeler bellidir kimin kirli elinden karýþtýrýlýp sokuldu beynine ülkeni dilim dilim böl ve.. okyanus ötesinden yönetil san ki, güneþ doðuyor ülkeme kendi almadý eline silâhý kardeþin!..
28. 12. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.