İZİN'DEN

Belki bir gün çoðalýr geç kalsa da ömrünü törpülemiþ izler,
Yön verdiðinde istediðin yollarý izlemekten alýkoyamazsýn kendini,
Gittiðin yolda yüzen ýþýklar olmasa da.

Belki de biliyorsundur sana býrakýlan izlerin nereye gittiðini,
Düþlerindeki tünelden çýkacaktýr,
Doðumunu ertelediðin günün, aklýnýn hep bir tarafýnda gizlendiði.
Belki doðmak için senin gelmeni beklemektedir güneþ,
Ve gecelere hapsedilmiþ bir sevdanýn üstünü örtmek için vardýr hayaller,
Sense izlerin bir karýþ uzaðýnda.
Görmek istediðinde görürsün,
Duymak istediðinde üzgün,
Bilirsin aklýnýn sana sýrt çevirdiðini,
Gözlerinde kurulan cümlelerin sana yalanlarý vaat ettiðini,
Dudaklarýndan dökülenlerin aslýnda içindekilere düþman olduðunu,
Anlarsýn,
Zamanýn ellerinde izlerin hiç silinmediðini.

Ve keþkeler baþlar,
Geri dönüþü olmayan kaybolmuþ anlara söversin izlerin arkasýndan baktýðýn günlerin,
Karanlýðýnda yazarsýn piþman kelimelerle gecikmiþ bir sevinin arkasýndan,
Aklýný hiç çelemediðin piþmanlýklarýnla.

Belki bir gün adýmlarsýn izleri bir çok kaybediþe neden olacaðýný bile bile,
Belki üstüne yaðar sana çizilmiþ bir hayatýn her aný,
Aheste aheste...
Sosyal Medyada Paylaşın: