nasýl yazýlýr þiir çocuk ölüleri su yüzüne çýkan yerde ne yer, ne gök duymazken çocuk çýðlýklarýný insanýn günahý boyunu aþmýþ denizdeki balýklar ne anlar bundan ne anlar yüreðinde sevgi mührü olmayanlar
bu döküm döþek evlerde, yýkýk kentlerde eþkýya kol gezerken köþe bucakta doðuda gittikçe artan ölümlerde nasýl kolu kalkar insanýn nasýl yaþar göç yoluna düþürmüþken doðuyu yüzü güler
nasýl sorular içinde yüzmez insan virane evleri, yüzleri gördükçe batý ekranda seyirci duyarsýz katý günleri kararken katil elleriyle duvarlarda deli deþik hesap sorma izleri
daha kapatamamýþ iken kendi içimizde büyüyen deliði yeni kara delikler açarýz soðuk, karanlýk bir boþluða yuvarlanýrýz yetmezmiþ gibi bozduklarý sýnýrlar çizmeye kalkarlar yeniden çiðneyip geçerler insanlýðý
hey doymazlar aç gözlüler toprak doyursun gözünüzü..
25. 12. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.