içimde boyuyorum resmi yerinde býrakýyorum bekliyor dünyaca renk desen ayrý bir kesiminde yürek evimin oysa yetiþtirmem gerek ölmeden, seyre gelenler bu sonsuz tabloyu
bekliyor belli belirsiz çizgiler beynimin sol köþesinde elime almamý kalemi taþsýn istiyor çevresinin dýþýna görsün diye cümle alem eðildikçe doðrulan insaný
içi içe üç büyük oda arýtýlmasý gerek tembellikten, kuþkudan adým atmaya korkak eylemin, düþüncenin günü etkileyen parçalarýndan eller baþlamalý düzenlemeye can titremeli hanemde açan renkle
24. 12. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.