Ýnsanýn kalbi yanmaya gör!
Titreyince parmak uçlarý
Ve üþüyünce lisan-ý.
Âh! Mélâl halim
Züléyhâ olan yüreðime
Yûsûf misali düþte gör…
Boynumdan büyük bir hasretin
Dilinde ki yemine þâhitlik ettim,
 n d olsun hâk için seni verene.
Sýzlayýnca omzumdan öte
Âhvâliné kendimi kurbân ettim.
Yýllardýr üzerimde duran rûhûmun
Artýk bedenime dar geldiðini öðrendiðimde
Avuçlarým çoktan yanmýþtý sevgili.
Kimsecikler bil(e)mez
Sað yanýmdan baþladým seni sevmeye
Sol yanýmda sýzlarken sevda.
Ölümü göðüs aramda uyutmak gibi bir þeydi
Yalnýzlýðýna soyunmak.
Ellerin, yüzün baþka bir âlémin bana verilmiþ
En yüce hediyesiydi.
Kokuna dokundum uzun uzun…
Seyrine daldým aklýma geliþlerinin.
Ve sonra
Soðuk ve ýssýz gecelerin kollarýnda senden habersiz
adýný sayýklarmýþým
adýn ki ezberimde saklýymýþ.
Birkaç ömür sonra…
Diri diri titredi gözlerim
Ki seni yýllardýr görmediðimdendir sevgili
Bunca ürperiþin, apansýz uyanýþlarýn feryadý.
Âðma baktým karanlýðýn ardýna
Y ü z ü m en çirkin.
Y ü z ü n çirkinliðimin perdesi.
Hani düþse yerinden gölgem
Ya da her hangi bir gecede çýðlýklar duyulsa mâbédimden
Ýnan sevgili
Ruhuma yüz sür de gör
Yüzünün izlerini.
Ve ötede duran ceplerimin boþluðunda
Münzévi bir kadýndým.
Seni bulamayýþlarýn acýsýný yýllardýr yaþadým.
K a ç t ý m
Saçlarýma kim dokunsa.
sonra
Akþamýn hûzmûn da siyaha çalan bakýþlarýnýn
Esiri oldum.
Ve inanmayacaksýn ama
Dediler ki;
‘’ Þâhit misiniz? ‘’ üç defa…
Sustu cümle âlém, edildi þefâât
Yâzgým, yâzgýnla baðladý sonra.