KARA ÖRTÜNÜN ZIRHINI DELMEK
Yarým aðýz yüreklerden
Sevda direði dikilir mi?
Pupa yelken yol alan
karanlýk gönüllerden...
Güneþ yüzlü sevdalardan düþmüþ nar gibi
Daðýlmýþ bütün ellerimiz þimdi!..
Kor olmuþ tüm yürekler
Yanar durur için için
Yüzmek ister kýyýya, umarsýzca...
Neden, niçin çalmaz sazýný
Söylemez türküsünü,
Gol yemeyi mi bekler, durmadan
Kara örtünün zýrhýný delmek mi bir gün,
Tersine mi iþletir kuðu kuþlarýnýn bakýþýný hep?!...
Mavi göðe mi sevdasýzlanýr göz süzen
yeþil ormanlar,
Okyanus çok büyük
Aþýlamaz mý görünür?
Toprak yarýlmaz mý yoksa;
Volkan patlamaz mý bilinir
Böyle gelmedik oysa dünyaya!..
Biri vermedi akýl defterini,
Yazmadý karakalemle kara kaderi
tanrý vekili!..
Dört elle sarýlmak mý dedin yoksa,
Duymak, duyurmak mý sevdalýklarý!
Nice sellerden geçti,
Yürüdü bu gönül akýþlarý
Irmaklarý, ulu daðlarý aþtý
Dedem Korkut, ata devamýndan...
Durma bak, tüm sevdanla!
Kapat kara delikleri,
Tüm hayalinle düþle
dirilt düþlerini!
Ufkun rotasýný aydýnlýða...
14.12.2015
Kadriye PERVAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.