SAVURMA E Mİ?

Bu kez sonsuza dek gittin.
Biliyorum...

Sol yanýmýn manasýz, derin sancýsýndan biliyorum.
Aðzýmdaki buruk, acý, kekremsi tattan biliyorum.
Pencereme bugün uðramayan kuþlarýn yokluðundan,
Parmaklarýmýn uzandýðýmý tutamayýþýndan,
Göz kenarlarýma çöken grilerden,
Burnumun sýzýsýndan,
Kýrýlan týrnaðýmdan,
Kýrýlan saçýmdan,
Kýrýlan ruhumdan biliyorum..

Bu kez acýya acýya acýttýn.
Ruhuna yaslanan gönlümü savurdun, attýn.
Yakýn ettiðin uzaklarý seçtin,
Yalnýzlýðým seninle kapanan kara bir kutuydu,
Açýða verdin,
Gamý sevdin,
Gittin...

Oysa gitme demiþtim..

Kýyamazsýn sanýrdým gamzemin pembesine..
Saçlarým rüzgara kafa tutar ama sana eðilirdi.
Malumun oldu biliyorum sýkça savurduðum ahh’lar..

Özledikçe sarýlacaðým sesini býraktýn,
Sevdiðin anlarý,
Ve
’’Bir zamanlar’’ diye baþlayan cümlelerimin gururunu...

Þimdi senden kalanlarla benden gidenleri derleme vakti!
Sakladýðýn mabede göm de, savurup atma beni!
E mi?
Sosyal Medyada Paylaşın: