ürküyorum küçük týpýrtýlardan gök aðzýný açmýþ da yutacak sanki bir tavþan saklanýr lâhananýn yapraklarý altýna bir ayý koþar inine yerin dibine iner karýncalar
kara gözler alçalýr gözlerime büsbütün karaltýlýr dünya dev bir dalga sürükler önünde iyi açtýlar mý bakarým gözlerine suretlerinde yanardað yükselen gölgesinde yitik insanlýkta büyümeyen cüce insanlar!
ürkerim küçük kýmýltýlardan bir çýngý düþtü düþecek kurt sürüleri koyun koyuna tetikte ayaðýmýzýn dibinde av peþinde örtemez ne çöl, ne daðlarýn gölgesi kendi tanýmlamalarý iyi niyetli ülkeler
doðu, güneþini kuramamýþ kendi kendine kurdurtmamýþ bu sözde demokrat ülkeler ege’de binlerce çoluk çocuk mültecinin denizin dibini boylamasýndan kýyýya vurmasýndan günahlarýnýn ürpermez yürekleri petrol duvarlýlar parayla deðiþ tokuþ yaparlar insan haklarýný!..
12. 12. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.