AYRILIKLARDA

Zaman yaralý hayatlarýn örs vurgunu
Bu çekiç hiç durmaz mý?
Hiç durmaz mý ipleri idam lekeli sýkýntýlar
Kaç sabýr saplandý topraðýmýn çýbanlý nadasýna
Kaný kaynayan aþk, hoyrat hüzünler ve ey hayat!
Biriken dolunay sancýlý yoksulluklar
Iþýðý alnýmda þavkýyan hançer yalnýzlýklarý.


Yollar týrmanýyor içimde tozlu yorgunluklarýyla
Rengi karanlýk bir fitilde yanýyor yazgým
Avuçlar dolusu babam akýyor gözlerimden
Son sarhoþuydu, öfke kokulu mor salkýmlarýn
Gülüþünde, gözleri esmer bir çýnar dinginliði
Elinde þubat gecelerinden bir uykusuzluk
Göðsünde mayasý acýdan býkkýn bir ecel
Kutup yýldýzýna baðdaþ kuruyor külhani
Hasret çizecek duvarlara sonra
Hayatý saðýr eden çaresizlikler rengi.


Bulup da kayýplarýna karýþtýðým sýnýrsýzlýk
Rengi zemheriye çalan hasretler çýkmazý
Çok bilinmeyenli denklemler tüketiyor bizi
Tek bilinmeyenli okyanus suskunluðuna gidiþler
Boynu bükük çiçekler giriyor aramýza
Bir türkü esir düþüyor yavaþca
Uzaklara savrulan ayrýlýklarda.


Latif KÖYBAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: