Düzensiz

Bekliyorum belki hiç gelmeyecek olaný
Yüzümde bir palyaço yüzü
Hazin bir sonbahar gülümsemesi
Unutulmuþ hafýzalardan arta kalanýn ezberi hafýzamda
Kelimeleri en çok unutabildiðimde seviyorum
Gülünç zamanlarým ne çoktu oysa
Ýki kelimeyi bir araya getiremediðim diller ansiklopedisinde
Ýçimde dolaþan saçmalýklarýn cehenneminde
Üçüncü derecede yanýklarýmla acý çekiyordum
Tek akrabam onlardý, acýlarým
Beni onlar anlar, onlar bilirdi
Yine de olmayacak bir þeyi beklediðimi biliyordum
Ellerim daha çok titriyordu
Terk edildiðim için
Çayý döküyordum
Elime ya da masama
Ay’la nöbetleþe bekliyorduk geceyi
Gece gibi huzursuzduk
Ay gibi büyüyordu kalbimiz
Birdenbire çýkan þeylerin
Çýkabilen þeylerin
Þaþkýnlýðý vardý yüzümde
Ama yüz bin yýl önce
Büyütüp, küçültüyordum yaþanýlanlarý
Hiçbir þeyin tam olarak ölçüsünü bilmiyordum
Zamaný sabitleyemiyordum
Kayýptý sabahlar
Gün ortalarý neþeli ve hovarda
Payýmýza karanlýklar
Hangi dili öðrensem daha iyi anlarým balýklarýn dillerinden
Dilimin akþamlarý peltekleþtiði
Bir dili bile hakkýnca konuþamayýþlarým
Bu yüzden belki anlamlý gözlerim
Dilimin yetemediði yerde
Bakakalmalar
Akþamlýk satýrlar
Günlük demek neden aðrýma gidiyor
Gündüz daha mý az uyuþuk yaralar
Hatýrladýklarým evin etrafýndan metrelerce uzaklara gidiyor
Uzaklaþtýkça unuturum sesleri hafýzamda yerini belirliyor
Saçlarým gibi
Ýnanýyorum biraz daha fazla

Her zaman düzenli kestiðim saçlarým
Düzensizce uzuyor, uzaklarda.


Dört Aralýk Ýki Bin On Beþ 17 50
Nevin Akbulut

Sosyal Medyada Paylaşın: